တစ္ရာသီလံုးညိဳေနေတာ့မယ့္ အလြမ္းနဲ႔သူရူးတစ္ေယာက္ရဲ့ေပြ ႔ဖက္မူေတြထဲ
စိတ္နဲ႔ရုပ္ကို
စည္းရုိးလံုးလံုးမခတ္တတ္ေသးတဲ့အရြယ္မို႔
အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ..
ကိုယ့္သီအိုရီနဲ့ကိုယ္ေပါ့
သတိရစိတ္ေတြကိုလြင့္ပစ္လိုက္တယ္။
မနက္ျဖန္ေတြအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း
ေလရူးသလိုရူးဖို႔ ငါ့ကိုဥေပကၡာျပဳလြန္းတဲ့ မင္းကို
မခ်စ္ဘူး....
ေျပာခ်င္တယ္ေနာက္တစ္ခုက
အိပ္မက္ေတြကို ယံုၾကည္မိခဲ့တဲ့
မနက္ခင္းေတြတိုင္းမွာ
သတိရျခင္းေတြ ေကြးေကာက္လို႔
ဒီတစ္မနက္လည္း မရွိျခင္း ေတြသာေထြးပိုက္
အနမ္းေတြေျခရာမက်န္ခဲ့ေတာ့ဘူး..
ငါ့ရဲ့အနက္ေရာင္ေကာင္းကင္....
ျပိဳမက်ခင္မွာဆုေတာင္းျပည့္ဖို႔
ၾကယ္ေၾကြခြင့္ေပးပါ.....ျမတ္ ေရ ။
အခုေ၀းေနတဲ့ ရင္ဘတ္ခ်င္း
ခဏသာဆိုတယ္ မင္းမရွိတဲ့ငါ
အလြမ္းေၾကာင့္မေသမရွင္ျဖစ္ေနခ်ိန္
ငါမရွိတဲ့မင္း အဲ့ဒီေဒသမွာ ဘယ္လိုေနထိုင္သလဲ......။
တစ္ဖက္လပ္ေနတဲ့ ဆင္ျခင္မူမ်ိဳးနဲ့
ငါေရွ့ကို ရဲရဲဆက္တိုးတယ္.....
မင္းက ငါ့အတြက္ေခ်ာက္တစ္ခုဆိုရင္
အေသခ်ာဆံုးခုန္ခ်လိုက္မယ္...
ငါ့ကိုသတ္ဖို့ေစာင့္ေနေပါ့.......။
ငါပာာ.......ႏွလံုးသားဗဟိုကိုၾကည့္ရင္းထိခ်က္မွန္ဖို့ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ပစ္ မလဲလို့ ရင္တမမနဲ့ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတဲ့
ျမွားေလးတစ္ေခ်ာင္းပါ ျမတ္ ရယ္ ။
ပစ္လိုက္တဲ့ျမွားတိုင္း ထိခ်က္မွန္ပါေစ ။
Snuo Mwoani CMT
No comments:
Post a Comment